Το υπόβαθρο όμως της σημερινής τηλεοπτικά δημόσιας επαίσχυντης βίας το ενίσχυαν εδώ και δύο χρόνια και οι σύντροφοι της κ. Δούρου, μόνον που τότε το παρουσίαζαν ως «αντιμνημονιακό προοδευτικό ακτιβισμό». Την αντισυγκέντρωση σε κομματική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ πριν ένα χρόνο και τον εγκλωβισμό μου στο ΚΑΠΗ Αργυρούπολης, την οργάνωσαν μεθοδευμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής και του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα χουλιγκανικά λέιζερ στα μάτια, τις πέτρες κατά την επίσκεψη Παπανδρέου στην Κομοτηνή και αλλού, τις έριχναν μέλη συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Η απαγόρευσή μας τότε να οργανώνουμε κομματικές εκδηλώσεις, οι προπηλακισμοί των στελεχών μας, η δική τους οργανωμένη συνύπαρξή - με αλληλοσεβασμό της χωροθέτησης - στην «αγανακτισμένη» πλατεία Συντάγματος, που εκ θαύματος διαλύθηκε με την αλλαγή πρωθυπουργού, ήταν «ιερός και αυθόρμητος» αγώνας.
Τώρα που ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ οσμίζεται την εξουσία, τώρα που κατήργησε τις συνιστώσες του για να ωφεληθεί τις 50 επιπλέον έδρες του «καλπονοθευτικού» εκλογικού συστήματος, τώρα που οι καπιταλιστές του G20 - εναντίον των οποίων τόσες εκρηκτικές διαδηλώσεις οργανώθηκαν - έγιναν επίσημοι συνομιλητές του κ. Τσίπρα, τώρα αρχίζουν και αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα, τώρα ξαφνικά έγιναν ευαίσθητοι δημοκράτες.
Όταν, επί δύο χρόνια καλούσαμε επανειλημμένως και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλα τα άλλα κόμματα να καταδικάσουν τη βία κατά των πολιτικών, αυτό δεν έγινε ποτέ και μας αποκαλούσαν «προβοκάτορες» και ειρωνικά «Λαμπράκηδες».
Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ όταν με αποκαλούσε προσωπικά από την τηλεόραση «Ναζί», δεν φανταζόταν ότι σε ένα χρόνο στέλεχος του κόμματός του θα αντιλαμβανόταν δυστυχώς επίσης δημοσίως την βία των πραγματικών νεοναζί. Τότε όμως η βία βαφτιζόταν «αγανάκτηση» και ήταν, κατ' αυτούς, θεμιτή.
Τραγικό λοιπόν και καταδικαστέο το σημερινό περιστατικό, αλλά τεράστια και η ευθύνη τους και για όσα θα γίνουν από δω και πέρα.
